Alles is anders

Dinsdag twee januari, tussen twaalf en een stelt Kim voor om rond vijf uur te gaan zwemmen, Hans meldt zich vrijwel meteen aan maar verder blijft het stil. Pas om vier uur meld ik me aan omdat ik via andere kanalen gedwongen wordt, Inge twijfelt nog, dan sluiten Jean-Pierre en Esther aan en wordt ook Inge via weer andere kanalen onder druk gezet. Het wordt dus een soort van dwangduik maar het komt goed want Hans heeft aangegeven zon besteld te hebben. Eenmaal op de fiets verklapt Hans dat die zon bij Aliexpress is besteld dus het kan nog maanden duren voordat die geleverd wordt. Het waait, het regent, het wordt donker, het is alleen niet echt koud. Hans is als een kind zo blij met zijn zojuist aangeschafte go-pro en heeft Jean-Pierre als handleiding meegenomen, in zwembroek wordt door regen en wind uitgelegd hoe het ding werkt. Jean-Pierre, claimt dat het nu allemaal anders is, als we vragen wat dan is het antwoord "alles is anders, het is 2024", ik vraag hem hoe dat dan met Hans zit, ook Hans is anders. Ik vind het wel meevallen, ja inderdaad hij bekijkt de wereld nu door een camera en maakt zich totaal geen zorgen over metingen van de watertemperatuur, iets anders is hij wel. We gaan het water in, daar waren we tenslotte voor gekomen. Echt wild is het niet maar zo nu en dan worden we goed door elkaar geschud, dat geeft ook wat problemen tijdens de selfie die Hans nu natuurlijk in het water wil maken. Met veel pijn en moeite krijgt hij ons allemaal in beeld, "Beetje blurry maar wel leuk" zegt hij zelf van het resultaat. We dobberen en schudden nog wat heen en weer en na zo'n zeven a acht minuten zoeken we de kant weer op, dat is richting de lichtjes want het is inmiddels donker. Het aankleden is een uitdaging, vooral het afdrogen in de regen blijkt een soort van vechten tegen de bierkaai. Het lukt ons maar ik ben ook vandaag weer niet als eerste klaar.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen