Onverantwoord wilde zee

Drie januari, vandaag duiken we onder toeziend oog van een verslaggever van indebuurt.nl, die heeft ons gezien op Facebook en graag een interview wilt afnemen. Om half vijf staan Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Janine, Jean-Pierre, Kim en ik dus op de boulevard in gesprek met Remi. We leggen uit hoe het ontstaan is, wat er het met ons doet, waarom we dit doen, dat het soms best koud is, enzovoort. Hierdoor belanden we iets later in het water dan gepland maar als we mensen kunnen laten meegenieten van onze idiote hobby, dan doen we dat graag. Remi maakt ook wat foto's dus we zijn ook in beeld. Nou waren we toch wel in beeld want Hans bekijkt de wereld nog steeds door zijn GoPro en heeft nu een handvat dat blijft drijven, een drijfding noemt hij het zelf. De zee is wild als een atlantische oceaan, het is bijna onverantwoord (van Kim kreeg ik het bezwaar dat ik de golven te vaak afzwak), golven als flatgebouwen, een stroming als... ja als wat eigenlijk? We genieten van de golven en krijgen pas na vier minuten discussie over de tijd, Evert-Jan die onder het oog van een verslaggever met een fotocamera onder geen beding als eerste de zee wil verlaten gelooft niet dat we er pas vier minuten in zitten. Kim en Inge trekken mijn klokkijkkunsten (of eerlijkheid) ook in twijfel en vragen aan Esther om de echte tijd en die geeft zonder overleg exact hetzelfde (plus een paar seconden) aan. We laten ons lekker opschudden door de adembenemende golven en Hans filmt er lustig op los. Dan komt het selfiemoment in het water, allemaal bij elkaar en wachten tot de golven ons meenemen. Inge schiet onderwater en kan zich nog net vasthouden aan de broek van Hans die ze bijna uittrekt (per ongeluk zei ze later), we proberen het nog een keer, het ging weer bijna goed en het levert leuke beelden op. Het is al zeven minuten en er komt een hoge golf aan, die nemen we om eruit te komen, hij wordt gevolgd door nog een hoge golf, vooruit dan maar. Op het strand aangekomen vraagt de Remi of we nog een foto bij het water willen doen. Ik roep iedereen weer bijeen, er klinkt protest maar dat blijkt bij de standaard reactie te horen want even later staan we braaf voor de camera op de vloedlijn. Tijdens het aankleden worden er nog wat vragen gesteld en heeft Hans zijn GoPro wel erg dubieus weggezet, het zal wel voor de X-rated verslaggeving zijn. Een voordeel er staat niemand herkenbaar op.