Net op tijd eruit

Vrijdag vijftien maart, Esther, Hans, Inge, Jean-Pierre en ik hebben de planning om rond kwart over vier te water te gaan. Op de boulevard staan Jean-Pierre en Esther al te wachten met een enorme tas met spullen waarop twee kokers bekers liggen. Hans en ik vragen ons af of het zwemmen en picknicken wordt maar het blijkt gewoon een overdracht van materiaal te zijn voor een heel ander evenement dat pas met pasen plaatsvindt.
Er staat een stevige wind dus we kleden ons om bij de muur, gelukkig hebben we wel zon, die is zojuist doorgebroken.
Er zijn golven dus we zullen ons wel vermaken, het zijn dit keer, voor de verandering, serieuze golven uit Breskens.
Op de een of andere manier hebben we ook ineens serieuze gesprekken in het water over bedrijven die Nederland willen verlaten of daarmee dreigen. Jean-Pierre fluit ons terug omdat het te serieus wordt naar zijn zin, dus passen we ons snel aan.
Met ons hoofd in de zon trotseren we de hoge golven die ons zo nu en dan verrassen.
Uiteraard moet de selfie ook in een golf gemaakt worden maar dat gaat mis omdat een paar mensen op de verkeerde plaats staan of de camera de verkeerde kant op kijkt.
Na ruim zeven minuten is het kopje onder en langzaam naar de kust. Uiteindelijk lukt het prima, tenminste oordeel zelf maar.
Jean-Pierre wil geen negen minuten in het water blijven dus klokt af op acht minuten, negenenvijftig seconden en negenennegentig honderdste seconden, net op tijd eruit.
Op het strand komt Hans tot de ontdekking dat een van zijn slippers door een speelse hond is gestolen, dapper en vrolijk rent de hond ermee in het rond. De eigenaar van de hond grijpt in en even later kan Hans weer gewoon op twee slippers lopen.
We kleden ons om bij de relatief warme muur en kort daarna weer op huis aan, klaar voor het weekend, bijna tenminste.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

K-Kwal

Afbeelding
Zondag vijf november, de Zwemburen spreken af om half twaalf, de splintergroepering de Zeemeerminnen houden het eerst nog bij tien uur maar valt uiteen in nog meer splinters dus sluit deels bij ons aan. We hebben een respectabele groep bij elkaar Hans, Kim, Remona met dochter, Evert-Jan, Jean-Pierre, Inge, Janine, Simone, Emiel, Marie-Louise, Amanda, Wieske, Kasia, Esther en ik. Het water lonkt, er staat wat wind en er zijn leuke golven. Omkleden doen we bij de muur want de we willen niet uit het water komen en ontdekken dat de wind andere plannen had met onze kleren dan wij zelf. Jean-Pierre en Hans zijn ongeduldig en lopen al naar het water, gevolgd door Wieske en dan de rest. Dan blijkt dat de rest er nog niet is want ineens bedenkt iemand dat er nog een berg mensen hadden aangemeld, op dat moment komen Kasia en Amanda aanlopen, we wachten tot ze klaar zijn en degenen bij het water doen dat ook, die staan al lekker op temperatuur te komen in de volle wind. Het gaat gelukkig vrij sn
Meer lezen

Eerste lentedag

Afbeelding
Donderdag vijftien februari, om vier uur gaan we er weer voor. Het is voor mij door ziekte en carnaval twee weken geleden dat ik gezwommen heb. Voor de anderen, Hans, Kim en Marie-Louise is het een stuk korter geleden. Het is een zonnige dag die door het KNMI als de eerste lentedag bestempeld wordt. Op de fiets zeg ik tegen Inge dat ik best op slippers had kunnen gaan en als we Hans en Kim oppikken zie ik dat Hans die daad bij mijn woord voegt. Kim is in burger, geen rare Teletubbiejas dus totaal onherkenbaar als Zwembuur. We zien haar bijna over het hoofd. Na de gebruikelijke discussie over omkleedplek, kleden we ons uit en lopen we richting het water. Plots horen we een stem, het blijkt Remona te zijn die thuis op de bank zat, naar buiten keek en dacht, ik kan ook nog wel even gaan. Cameraman Hans is als eerste in het water en kiest als regisseur, cameraman en producer een strategische plek om de filmbeelden te schieten. We zullen hem een drijvende regisseursstoel geven voor zijn ver
Meer lezen

Flessenpost

Afbeelding
Zondag drie december, wat een opkomst zo om half elf. Anita, Emiel, Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Jean-Pierre, Marianne, Marie-Louise, Simone, Wieske en ik trotseren de koude wind, windkracht vijf bij twee graden , een voorspelde gevoelstemperatuur van min vijf graden. Ik heb me voorbereid, de ski sokken van gisteren waren een stap vooruit, vandaag voeg ik daar twee Doppers met warm water aan toe die tijdens het zwemmen mijn sokken en laarzen op temperatuur moeten houden. Hans laat op de fiets vol trots zijn nieuwe aanwinst zien, een temperatuurmeter, geschikt voor een aquarium dus goed genoeg om de zeewatertemperatuur te meten. Op het zeer winderige strand is een viswedstrijd bezig dus we moeten uitwijken naar een alternatieve plek. Hans rent al vrij snel in zijn zwembroek naar het water, terwijl de rest nog aan het uitkleden is, het blijkt dat hij alvast een metinkje gaat doen. Zeven komma èèn roept hij als hij terug komt, in zijn hand houdt hij een fles vast, "flessenpost"
Meer lezen