Strik or Streak

De beer is los, zondag gezwommen, vandaag donderdag dertig oktober weer. Iets na half zes zijn Annemie, Esther, Francine, Hans, Inge, Jean-Pierre, Lars, Kim, Saskia en ik er kaar voor. Op de boulevard demonstreert Kim nog even dat de magische zwemburenjassen aan de onderkant open kunnen ritsen, zodat je er ook mee kunt fietsen, "moet je er wel iets onder aan hebben" merkt Hans op, "anders wordt het ook een lullig zicht". Op het strand besluit Saskia niet mee het water in te gaan, ze houdt Cookie aan de praat langs de waterlijn. De rest trotseert de nog niet echt koude zee, al zijn er wel zwemburen bij die claimen dat het water maar twee graden is en we er meteen weer uit mogen. Hans maakt nog snel even de strik van zijn zwembroek vast, "anders raak ik hem kwijt", "ach" zeg ik, "bijna Halloween, strik or streak".

In het water proberen we de politieke formatie op te lossen maar we komen niet echt verder dan de optie om een tijdelijke mens-vriendelijke dictatuur te starten, een van de Zwemburen moet dan maar de dictator worden. Lars schrikt hevig van een kwal en de paniek grijpt ons allen, het blijkt een stukje plastic te zijn, niet fijn maar op korte termijn minder ernstig. De politiek laten we achter ons want nu is het tijd om ons te verbazen over de troep die in het water voorbij komt, het lijkt wel of we in een school van kleine stukjes plastic terecht zijn gekomen en we zien hierin een reden om de temperatuur vast te stellen op tien graden zodat we snel kopje onder en eruit kunnen. Eenmaal op het droge bekent Esther dat ze alles is vergeten, geen onderbroek enzo, wat enzo inhoudt wordt niet verder gespecificeerd maar het resultaat is wel dat Jean-Pierre en Esther in no-time zijn aangekleed in het weinige dat ze wel bij zich hadden, een zwemburenjas. De rest is (op Hans na) iets langer bezig, Francine krijgt warme sokken aangereikt uit de broekzak van Saskia en Inge is blij niet de laatste te zijn. Op het moment dat Kim terug komt van een stukje rennen is precies iedereen klaar en beginnen we weer aan de thuisreis.