Dagelijks de zee in

Het is zondag dertig april, als we drie dagen geleden geen Koningsdag hadden gevierd was het nu vast Koninginnedag geweest, maar we hebben wel Koningsdag gevierd dus het is gewoon zondag vandaag, of beter een ZONdag. Om half twaalf staat het dobbermomentje gepland, Hans heeft het voorgesteld, Esther, Inge en Wieske haakten aan, ik kon niet achterblijven en Simone had een soort van morele verplicht want op de avond van Koningsnacht heeft ze aan Inge toegezegd dit weekend mee te gaan zwemmen. Als Inge, Wieske en ik Hans ophalen, komt Kim als eerste naar buiten, nog een (impliciete) aanmelding. Kim is net als ik in burger en Hans heeft ook geen teletubbiejas aan, Wieske ziet er ook heel normaal gekleed uit dus Inge voelt zich nu wat overdressed, een understatement, het is bijna vijftien graden. Op het zonovergoten strand wachten we nog even op Matthijs en Celine maar nadat Hans ze gebeld heeft blijken ze vandaag een langzame start te hebben, we gaan het er met ons zeven op wagen. Het is e...

Zaterdag negenentwintig april, alle koningsdingen weer achter de rug, nog geen mooi weer om half elf maar een gunstig tij. Hans, Inge en ik gaan ervoor, Evert-Jan zwemt synchroon mee in 's-Gravenzande, de zeemeerminnen stiekem op een ander tijdstip en Janine, Esther en Jean-Pierre eind van de middag, op een zonovergoten strand. Onze spullen zetten we dicht bij het water want we zijn er van overtuigd dat geen boot een golf veroorzaakt die over het normaal droog blijvende stuk strand spoelt. Inge neemt wat meer risico en parkeert even later haar nieuwe slippers redelijk dicht bij het water. Niet veel later als we in het water ronddobberen komt er een schip voorbij die een sterk zuigende werking heeft en dus een aardige vloedgolf teweeg zal brengen. Angstvallig kijken we naar het strand, dat droogvalt en dan naar de vloedgolf die na het geven van de zee, gaat nemen van het strand. Inge ziet het al gebeuren, slippers één keer gedragen en meteen weggespoeld, we kunnen er niets meer aan ...

Het is dinsdag vijfentwintig maart en Hans heeft beloofd dat om kwart over vijf de zon schijnt, reden genoeg voor Hans, Inge, Lars, Kim en mij om een duik te nemen. Die zon is wat wispelturig en echt warm is het niet op het moment dat de zon achter de wolken duikt maar we doen het ermee. Eenmaal op het strand kunnen we natuurlijk helemaal niet meer terug. Het is bijna hoog water wat volgens de nog niet honderd procent gevalideerde theorie van Hans betekent dat er minder kwallen zijn. Als we het water in lopen blijkt ook vandaag de theorie weer een beetje steun te krijgen op de ene kwal na die Lars dan weer tegen het lijf loopt, soort zoekt soort zullen we maar zeggen. Het water is rustig met soms een veraderlijk hoge golf waarin we al onze stress en frustraties (als we die al hadden) laten wegspoelen. Het is toch weer een feestje vandaag. Voor Hans is het de eerste keer sinds een dag of tien, het is goed dat wij erbij zijn want hij was bijna vergeten hoe het moest en dan zou hij missc...

Zaterdag tweeentwintig april, het is na wat schuifwerk half twaalf geworden. Annebel, Bea, Esther, Inge, Jean-Pierre, Remona, Wieske en ik zijn erbij. Het weer van gisteren is als sneeuw voor de zon verdwenen terwijl er niet eens zon is. De dreigende regen, buienradar was er vol van blijft nog even uit en als we op het natte zand richting het water lopen deelt Inge de taak van Kim aan Remona toe, "waar gaan we omkleden". Remona pakt de taak goed op en zegt na een paar stappen resoluut "hier" en de tassen ploffen in het zand. Niet veel later lopen we naar het water, Jean-Pierre rent voorop, die heeft er zin in, ik roep hem nog na dat het geen wedstrijd is maar hij is al vertrokken. Op het strand (het is laag water) vinden we al een voorbode van de kwallensoep die we gaan aantreffen en ja hoor, het water is, zeker aan de kant, goed voorzien van de weekdieren die we nooit als lid van de Zwemburen hebben gevraagd. We slaan ons erdoor en iets dieper valt het mee, als we ...

Vrijdag eenentwintig april, Inge, Kim en ik nemen een duik om vier uur. De Teletubbiejassen laten Inge en ik thuis want het is een zeer zonnige dag met weinig wind en een heerlijke temperatuur. Het is allesbehalve koud en als we op het strand onze slippers uitschieten en onze voeten in het warme zand laten landen is het zomergevoel compleet. Even neigen we ernaar om bij Pier 7 een biertje te halen en in plaats van zwemmen lekker op het strand te gaan liggen, maar nee, we hebben een missie. Niet veel later stappen we het water in, het water is met tieneneenhalve graad nog redelijk koud en drukt het zomergevoel even als we erin lopen. Eenmaal door en met de zon in het gezicht lacht het leven ons weer toe. De uitdaging is minimaal en terwijl we kletsend in het water dobberen tikken de minuten weg. Een groepje van drie die tegelijk met ons het strand opliepen en iets na ons het water in pgingen is het water alweer uit voordat wij doorhebben dat we de tien minuten al gepasseerd zijn. Kim is...

Het is vrijdagavond veertien april om zeven uur dat de werkweek kan worden afgesloten met een long-dip. Esther, Inge, Jean-Pierre en ik staan te trappelen om het water in te gaan, hoe eerder erin, hoe eerder eruit en hoe eerder de vrijdagavond in de warmte van de huiskamer voortgezet kan worden. Zonder Kim lopen we stuurloos naar het water, tot Inge stop zegt en daarmee de omkleed plek vastlegt. Het is akelig dicht bij het opkomende water maar ach, het is vrijdagavond wat kan ons gebeuren. Niet veel later de stappen we het frisse water in, met een zeespiegel zo glad als een pasgestreken laken. Zoals gewoonlijk is de kou snel verdwenen en is van mijn voornemen om af te schalen naar één minuut per tien graden niets meer over. Jean-Pierre en Esther vertellen dat ze morgen de estafette marathon van Zeeuws Vlaanderen gaan lopen, als ik vraag of ze dan helemaal via Antwerpen moeten lopen komt geen sluitend antwoord, ik denk dat het een geheim is dat alleen aan de lopers wordt vrijgegeven. We...

Donderdag dertien april, het begon wat grauw vanmorgen maar in de middag werd het prachtig weer met wat wind. Een goede motivatie voor Ans, Esther, Hans, Inge, Janine, Jean-Pierre, Kim, Marie-Louise en mij om te gaan zwemmen. Om zes uur, het begin van de avond staat de duik gepland. Het is nog steeds prachtig weer met een licht golvende zee dus dat moet een hoop plezier gaan opleveren. We moeten even wachten want Janine is zoals al aangegeven wat later en Marie-Louise heeft daar mooi gebruik van gemaakt om aan te kunnen haken. Jean-Pierre en ik lopen als eerste de trap af en blijven in afwachting van de plaatsbepaling staan. Kim die niets in de gaten heeft zegt "ik heb de tijd hoor", vervolgens lopen we maar een beetje stuurloos het strand op, dan opper ik dat we vanwege de wind beter bij de muur kunnen omkleden en Kim pakt meteen haar rol op, bij de muur wordt het. Vanaf de muur is het toch best een stukje lopen in je badkleding naar het water, de zon doet goed en Hans is aa...