Posts

Echt Zen

Afbeelding
Het is vrijdagmorgen achttien april, om tien uur verzamelen Esther, Evert-Jan, Inge, Kim en ik op de boulevard voor de geplande frisse duik, even lekker ontspannen in het (iets minder) koude water. We lopen richting de waterlijn in een zacht doorbrekend zonnetje. Het is laag water dus we parkeren onszelf op het harde zand. Evert-Jan en ik zijn in gesprek en ik heb dan ook niet in de gaten dat iedereen al in zwemkleding staat op het moment dat ik mijn schoenen uittrek. Aandachtig en geconcentreerd luister ik naar het commentaar dat aanhoudt tot het moment dat de hardste roepers (Inge en Kim) door hebben dat het aandachtige luisteren tot gevolg heeft dat het uitkleden helemaal tot stilstand is gekomen. Uiteindelijk kijkt het goed te komen en lopen we gezamelijk naar het water, of in ieder geval daar waar we water verwachten. Het strand ligt bezaaid met kwallen en dat geeft ons goede hoop dat er geen enkele meer aan het zwemmen is, de goede hoop blijkt valse hoop. Al meteen in het ondiepe...

Sproetsjworkshop

Afbeelding
Zondag dertien april, er is wat wind maar verder is het prachtig weer voor een duik. Zenuwachtig en vol van verwachting veschijnen Esther, Francine, Inge, Jean-Pierre, Kim, Marianne, Saskia en ik. Het is spannend vandaag want we weten (zoals altijd) niet wat er gaat komen. Het badstrand staat vol met vissers en om niet meteen aan de haak geslagen te worden kiezen we een plekje waar geen vissers staan. Inge en Marianne lopen voorop en zo dicht naar het opkomende water dat de rest van de groep stopt op een "veilige plek" en wacht tot ze het doorhebben. Het duurt even want Marianne staat al bijna in badpak als Inge omkijkt om te zien waar de rest blijft. Ze sluiten zich uiteindelijk bij ons aan. Discussie over de temperatuur, "ruim tien graden" zegt Jean-Pierre en ik ding daarop af met de redenering dat het opkomend water is en we dus te maken hebben met ijskoud Noordzee water dat er voor zorgt dat we er maar zes minuten in hoeven. Eenmaal in het water, met hier en daa...

Sproetsjen

Afbeelding
Dinsdag acht april, het is een dag die eruit ziet als hartje zomer maar de wind maakt het net wat kouder, ondanks de wind toch geen weer voor een teletubbiezwemjas, gewoon zonder jas is zelfs aan te bevelen. Voor de zekerheid hebben Inge en ik toch maar in jas meegenomen voor de terugweg. Rond kwart voor zes pikken we Kim op en op de Leeuwentrap treffen we Francine. Het is een klein clubje maar geen vrees, in het water zijn we omringd door kwallen, van klein tot iets groter maar nog geen formaat om het warm van te krijgen, dat kan trouwens ook niet want ondanks de recordmaand maart is het water nog net geen tien graden. Kim heeft slippers meegenomen en heeft vandaag als enige slippers aan als we naar het water lopen, dat is weleens precies andersom geweest, stilletjes schiet ze haar slippers nog geen tien meter van onze kleren vandaan uit, zo heeft het al helemaal geen toegevoegde waarde meer. We zijn er redelijk snel door al heeft Inge er zichtbaar moeite mee en mag ze van geluk sprek...

Gwdemwurgn

Afbeelding
Zondag dertig maart, de klok is met een uur vooruit gesprongen en toch gaan we om elf uur zwemmen. Iets daarvoor staan Inge en ik bij Hans en Kim voor de deur, vanuit een raam op de eerste verdieping klinkt gwdemwurgn, het is Hans die zijn tanden aan het poetsen is en ons een ochtendgroet brengt. Hans is jarig, nog geen vijftig zoals Kim maar het zit er tegenaan. Even later lopen we met z'n vieren naar de boulevard, daar worden we opgewacht door Francine, Saskia en Madeleine, gezamelijk lopen we het strand op en ik strijk neer in een Duitse kuil. Evert-Jan komt er ook aan en even later hoor ik achter me een spraakwaterval, Marie-Louise is ook aangesloten met Marianne. Evert-Jan helpt me uit mijn comfortabele positie en met z'n allen lopen we richting de zee. Acht graden, no worries. Toch voelt het in het begin weer akelig koud aan mijn benen, Inge zegt dat ze dizzy wordt maar een ieder slaat zich erdoor, de zon helpt, het wordt comfortabel, we zijn zen, we blijven e...

Het verval

Afbeelding
Vijfentwintig maart, het is lang geleden dat ik een voet in de zee heb gezet, achttien februari was de laatste keer, de watertemperatuur was toen bijna de helft van nu en ook de lucht was een stuk kouder. Vandaag is het weer zover, Francine, Inge, Kim en ik nemen tegen zes uur een duik in de mist. Terwijl we het strand oplopen zien we een groot schip opdoemen (mooie branche die scheepvaart) dus houden we wat afstand van het water met onze omkleedplek. Het zal wel meevallen met de vloedgolf maar een nat pak onderweg naar huis is niet aan te bevelen. Inge wacht met het uittrekken van haar trui tot iedereen bijna klaar is en komt er daarna achter dat ze zelf nog veel meer tijd nodig heeft dus vandaag wachten we in ieder geval niet op mij. Al snel merk ik dat mijn afwezigheid veel verval heeft veroorzaakt, allereerst het feit dat water van acht graden ongelooflijk veel pijn aan mijn enkels veroorzaakt, terwijl ik dat bij water van iets meer dan vier graden niet had. Ontwenning of niet, het...

Zwemburentemperatuurrecord

Afbeelding
Het is achttien februari, buiten is het ijzig koud en Hans, Inge en ik gaan het laagstetemperatuurrecord van de Zwemburen breken. Die lage temperatuur brengt een groot voordeel met zich mee, vier minuten en vierentwintig seconden moeten we het vol zien te houden. Wie kan rekenen en de inhetwaterverblijftijdregel van Jean-Pierre of Esther kent, weet dat het water dus 4.4 graden is. We stappen dicht naar het water alvorens we ons omkleden want de indekoudewindverblijftijd willen we nog korter houden. Zo gebeurt het dat onze spullen vlak bij, en slippers nog dichter bij de waterlijn liggen. Geen nood, geen schip te bekennen, mooie branche trouwens die scheepvaart. Doorkomen is geen issue, ijskoude voeten maar wel uit de wind. We zijn zelfs op tijd voor een selfie met ondergaande zon. Heerlijk die steeds langere dagen. Het is zo koud dat er niet eens wartaal wordt uitgeslagen, ik zing een Zuid Afrikaans liedje van Ron Brandsteder, dat heb ik onderweg naar huis in een podcast gehoord en bli...

Zwemburengroepsonderkoeling

Afbeelding
Vrijdag veertien februari, Hans, Kim, Inge en ik nemen nog een Valentijnsduik voor het weekend echt begint. Twee graden vandaag, het voelt als drie onder nul, het warme water lonkt, nog steeds vier graden en negen tiende boven nul. Er is ons een zonnetje beloofd om vijf uur, helaas, die is er niet of het moet over Jean-Pierre, Esther en Toos gegaan zijn die ons bovenaan de Leeuwentrap staan op te wachten, zonder zwemspullen, dat wel. Dus uiteindelijk belanden we toch met z'n vieren in het water. Zonder de zon zetten we toch het liedje "laat de zon in je hart" in. Later als Kim iets fout doet komt er koud water onder haar oksel, ze maakt er een opmerking over en Inge zingt meteen "onder d'n errum is 't werrum" ik sluit aan met "onder d'n hoed staat tie goed". Verwonderd kijkt Kim naar Inge en zegt "heb je overal een liedje voor?", "Harry in ieder geval" antwoord Inge. "Ik heb koude tenen", probeert Kim, "ga...