Dagelijks de zee in

Donderdag 31 maart. Wouter en Hans hebben gisteravond de duik voor vandaag op vijf uur gezet. Het grootste deel van de dag was het zonnig maar om vier uur begon de regen. Het is redelijk droog als Wouter en ik om tien voor vijf op de fiets stappen. Het waait behoorlijk en we hebben wind mee dus voelen niet dat het best koud is maar beseffen dat de terugweg pittig kan worden, terwijl Wouter en ik op de fiets zitten stuurt Evert-Jan dat hij last van smoesjes heeft die ongetwijfeld weer-gerelateerd zijn, gezien het buienradarplaatje dat hij stuurt. Ook Kim heeft een berichtje gestuurd dat ze met de auto gaan, op zich een goed idee maar als Inge appt dat Wouter en ik al onderweg zijn op de fiets besluiten ze op ons te wachten. Kim en Evert-Jan hadden eigenlijk wel gelijk want het is rond de vier graden, het waait en het regent. Op het strand parkeren Hans, Kim, Wouter en ik ons onder de trap en proberen op die manier een beetje droog te blijven, of in ieder geval onze kleren droog te houde...

Woensdag dertig maart. Vandaag zwemmen de Zwemburen in drie ploegen, Hans, Rudi en Simone in de ochtendploeg, Céline, Evert-Jan, Hans, Kim en Matthijs in de middagploeg en Ans en ik om kwart over zes, de avondploeg. Het is rustig weer, het water is vlak maar als we naar het water lopen voelt het erg koud aan, dus ik zeg dat ik het best koud heb, Ans antwoord dat ze juist probeerde er niet aan te denken. Eenmaal in het water valt het natuurlijk weer reuze mee, iedere keer weer maar je blijft het vergeten. Vandaag geen zeehond, dus gewoon wat dobberen en kletsen. Zo kom ik erachter dat Ans al een jaar in zee zwemt, morgen op de dag af. Ze is alleen begonnen maar toch best blij dat er een groepje is en al helemaal dat we in ploegen draaien. Tijdens het zwemmen breekt de zon licht door om ons na het zwemmen nog even op wat warmte te trakteren. Maar nu nog niet, er komt een enorm schip van DFDS aanvaren en aanvankelijk vaart hij recht op ons af, weer eens wat anders dan een zeehond. Als het...

Dinsdag 29 maart, de middag duik is in het water gevallen dus gaan we 's avonds, om vijf uur. Als Hans, Kim en ik onze fietsen wegzetten onderaan de leeuwentrap komt Céline aanfietsen, Just-in-time, ze had geen tijd gehad om te appen dat ze ook meeging dus hoopte dat ze nog niet te laat was. Poging geslaagd zou ik zeggen. Op de boulevard zit Evert-Jan al te wachten en gezamelijk lopen we het strand op, de zon doet een dappere poging ons door de grijze lucht te verwarmen. Als we het water inlopen gaat het gesprek over het horloge van Hans dat eigenlijk alleen om Kim haar pols past (dus kennelijk toch niet zoals ik eerder zei voor Kim gekocht). Kim heeft dus het horloge aan over een andere, ik weet het ook niet meer maar het gaat in ieder geval weer even over tijd. Het water is weer zo vlak als een spiegel en we geven ons er aan over, op een gegeven moment zien we een zeehond op nog geen dertig meter bij ons vandaan. Als hij onder duikt beginnen we het melodietje van Jaws te neuriën ...

Maandag achtentwintig maart, om vijf uur is het weer zo ver. Céline, Hans, Kim en ik gaan ons weer onderdompelen in de zee. Het is mooi weer maar toch wel wat kouder dan voorgaande dagen en het optimisme waarmee ik in een T-shirt de fiets opstapte is snel de kop in gedrukt en onderweg heb ik dan ook mijn trui maar aangetrokken. Als ik onderweg Hans, Kim, Jip en Loes ophaal gooit Kim snel de bal van Jip in mijn openstaande Jumbotas, dit geeft later een interessant effect want Jip had hem in de fietstas van Hans gedaan en is nu op zoek naar zijn bal. Ik zeg tegen hem dat hij misschien wel in mijn tas zit, Jip kijkt dan snel even in mijn tas maar over de bal heen. Als ik het nog een keer herhaal kijkt hij grondiger en ziet de bal, pakt de bal en zucht op een toon van "ik vond dit niet heel grappig", ik antwoord daarop dat ik de bal erin gegoocheld heb en Hans noemt mij daarna Harry Kazan, Jip heeft natuurlijk geen flauw idee waar dat naar verwijst. Er is weer volop leven op het ...

Zondag zevenentwintig maart, ook een soort verjaardagsduik, de dochter van Evert-Jan en Inge zijn vandaag jarig. De verjaardag van Inge hebben we gisteravond en vannacht dik gevierd, je wordt maar één keer vijftig. Het gevolg is dat er wat logees meegaan, ook bij Evert-Jan, zijn broer sluit aan. We, Annebel, Evert-Jan, Hans, Kim, Maarten, Marilyn, Paul, Renée en ik, staan dus om een uur in de startblokken om een duik te nemen onder toeziend oog van Inge, Letty en mijn moeder Jules. Het is niet bijzonder koud, tien graden met een bijna doorbrekende zon en een watertemperatuur van 8.7 graden. De zee is als een spiegel zo kalm. We lopen er in en iedereen geeft zich vrij snel over. Renée begint meteen ook te zwemmen en geniet als een vis in het water, best handig bij deze activiteit. Na zo'n drie, vier minuten gaan Marilyn, Paul en Renée eruit, na vijf minuten Annebel, dan Hans en Kim, die moeten haasten om de kinderen op te halen, en als laatste volgen Evert-Jan, Maarten en ik op acht...

Zaterdag zesentwintig maart, Hans en ik zijn met z'n tweeën. Het is weer een prachtig zonnige dag en om kwart voor twaalf al lekker op temperatuur, veertien graden en het water is zelfs ruim achteneenhalve graad. Het is druk op het strand, iedereen pakt die bijna zomerse dagen met beide handen vast, chillen, voetballen of zoals wij zwemmen. We parkeren onze spullen op ruime afstand van de waterlijn (lessons learned) en stappen zonder angst voor kou het water in, hoe kan het ook anders. Als we in het water liggen zien we mensen in korte broek en T-shirt op het strand en een vrouw in winterlaarzen, lange broek, winterjas en een sjaal langs het water lopen. Mooi om te die tegenstellingen te zien in deze tijd van het jaar. We grappen wat dat de vrouw met sjalom thuis is weggegaan. De tijdregistratie is niet scherp vandaag, want na een minuut of zes zeg ik dat we er tien minuten inzitten, Hans is zo verbaasd dat hij bijna verdrinkt, gelukkig kan ik het op tijd corrigeren. Na een echte t...

Vrijdag vijfentwintig maart, het is kwart voor vier als Hans en ik naar de Leeuwentrap fietsen. Of dat zwemmen nu echt zo goed voor je is, ik twijfel. Op het moment dat we de trap naderen zien Hans en ik Evert-Jan bovenaan de trap staan. Als we bovenaan de trap komen is hij verdwenen, hij zal wel op het strand zijn. Op het strand zien we alleen Ans, dus we gaan ons zorgen maken en komen tot de conclusie dat er twee mogelijkheden zijn, hij is ontvoerd door buitenaardse wezens of Hans en ik hebben na het zien van Evert-Jan een sprongetje terug in de tijd gemaakt waardoor we eerder op het strand waren. Als Evert-Jan even later het strand op loopt besluiten we dat het de laatste optie was maar volgens Evert-Jan moeten we gewoon stoppen met sterke drank zo vroeg op de middag. We besluiten dat het de Tequila Timelapse was die we gedronken hebben. Ter controle of we toch niet stiekem een tijdreisje hebben gemaakt vraag ik aan Evert-Jan of hij ons heeft zien aankomen, hij heeft er geen actieve...