Dagelijks de zee in

Vandaag is het veertien juni, de zomer is bijna begonnen, het is al een paar dagen mooi weer en ik heb al een week niet gezwommen. Het is stil in de Zwemburen app dus ik gooi het eens in de groep. Hans reageert als eerste, het is weekend voor hem dus hij is op het strand, Evert-Jan sluit ook aan en als ik om kwart over vijf het strand op loop zie ik ook Céline en een berg kinderen. Ze hebben eerder al gezwommen dus alleen Hans duikt mee met Evert-Jan en mij. Het water is lekker, het weer is prima, geen kwal te bekennen dus de meeste seinen voor een leuke ontspannen duik staan op groen. Als we een poosje ronddobberen komt er een man op ons af die in het Nederlands goedemiddag zegt met als toevoeging dat het water erg koud is, als we antwoorden dat het best meevalt zegt hij in het Engels dat hij in Syrië toch wel wat warmer water gewend is. Hans legt uit dat we in januari ook zwommen en dat het toen maar vijf graden was en het nu voor ons eigenlijk gewoon warm is. De man kan zich nu niet...

Maandag zes juni, het is al een paar dagen geleden dat ik gezwommen heb, druk met werk en een geweldig pinksterweekend, met Inge, Annebel, Merijn, Wouter en heel veel anderen, op Vestrock in Hulst hielden me uit het water. Nu om zes uur is het zover, met Céline en Kim een bijna winterse duik. Hoewel het nog steeds veertien graden is met een watertemperatuur van bijna zestien en een halve graad kun je ook niet echt over winterse omstandigheden spreken. Het is fris en het regent, dat wel. We besluiten achter het windscherm van Pier 7 om te kleden want de wind en regen zijn behoorlijk guur. Nadat we onze kleren zorgvuldig hebben weggestopt in waterdichte tassen, rennen we naar het water in de wetenschap dat het beter voelt dan op het strand, geen kwallen, wel golven het is geweldig. Geen discussie over de starttijd, wel een minuut verschil maar meteen aan de start vastgesteld om verdere onenigheid te voorkomen. We worden behoorlijk meegesleurd door stroming en wind en moeten al snel tegen...

Dinsdag eenendertig mei, even een snelle duik tussen de vergaderingen door, ik heb een uurtje de tijd tussen drie en vier uur maar dat is inclusief omkleden en fietsen. Hans en ik spreken af om kwart over drie, even later sluit Kim ook aan, onderweg vertelt Kim dat Annemie ook komt en op het strand blijkt ook Matthijs erbij te zijn en natuurlijk Jip, Loes, Noah, Samuel en Yini. Niet alle kinderen gaan zwemmen maar de groep is groot. We hebben een goede timing, opkomend water en een zonnetje dat doorbreekt, wat wil je nog meer. Op het strand worden de laatste overblijfselen van Festival aan Zee opgeruimd. Niemand van de aanwezige zwemburen is geweest want iedereen had andere activiteiten, varierend van slapen op de auto, rijden in een stuurloze auto tot blauwe plekken oplopen in de grotten in de Ardennen. In het water zijn we het allemaal kwijt. De sfeer is zo ontspannen dat Kim en ik zelfs de starttijd exact hetzelfde inschatten. In het water blikken we nog eens terug op de koudere dui...

Dinsdag vierentwintig mei, het weer is minder maar beter dan gisteren, de eerste dag zonder een enkel bericht in de zwemburen app, ik denk dat niemand echt zin had om in de regen naar het strand te gaan. Vandaag is het droog met wat zon en wind. Evert-Jan, Hans, Kim en ik spreken om half zes af. Achteraf blijkt niemand echt rekening gehouden te hebben met het tij want als we met z'n zessen (Loes en Jip zijn er ook bij) op het strand aankomen en richting het water lopen zien we overal kwallen. Het is bizar hoeveel er zijn, ook in het water. Later zie ik op kwallenradar dat er geen kwallen zijn, als ik dat had geweten had ik een stuk relaxter gezwommen. Of was het desinformatie? Na enkele minuten wordt Hans gestoken en houdt hij het met Evert-Jan voorgezien, Kim en ik zoeken wat dieper water op in de hoop dat daar minder kwallen zijn, het lijkt te kloppen maar dat kan ook komen door het feit dat je ze minder goed kan spotten als je tot je kin in het water staat. Helaas voel je ze nog...

Vandaag is het tweeëntwintig mei en als ik het goed geteld heb de honderdste dag dat ik ga zwemmen dit jaar. Dat betekent dat ik gemiddeld iedere maand meer dan twintig keer gezwommen heb, dat is meer dan ik ooit in een warme zeeuwse zomer heb gedaan en dan moet de zomer nog beginnen. De app was vrij rustig vandaag, afgezien van Hans waren er geen aanmeldingen voor zwemmen vandaag. Na een halve dag hard werken om de auto onder het wintervuil en saharazand vandaan te halen ben ik naar het Nollestrand gegaan waar Inge ook naartoe zou komen want de band Copycat was geboekt. Céline, Matthijs, Kim, Mirjam en veel kinderen waren ook op het strand en bij aankomst werd ik gewaarschuwd dat de zee een waar kwallenbad was. Eigenwijs als ik ben ging ik toch even kijken en inderdaad een echte hel voor een kwallenfoob als ik. Ondanks het feit dat er op iedere vierkante meter minstens vier kwallen te spotten zijn (en dat zijn dan alleen de kwallen die aan de oppervlakte zweven) besluit ik te gaan zwe...

Het is zaterdag eenentwintig mei, Hans, Kim, Simone en ik gaan zwemmen. Thuis zijn we hard aan de slag om het door de lockdown vertraagde eenentwintig diner van Annebel voor te bereiden maar een duik tussendoor moet lukken. Om kwart voor drie is lopen we het strand op, Jip en Loes zijn er ook bij met hun waveboards. Ook de zon doet mee. Het is niet druk op het strand maar prima weer voor een duik. In het water dobberen we wat rond en om de zoveel tijd lopen of zwemmen we tegen de stroom in om een beetje in de buurt van de plek te komen waar we het water in gegaan zijn. Na een poosje voel ik een steek in mijn voet, ik heb blijkbaar ergen opgestaan. Hans zegt, "dat is een Pieterman, dat zijn vissen met stekels die onder het zand zitten". Hij voegt eraan toe dat de steek dodelijk is binnen dertig seconden, ik trek een raar gezicht alsof het gedaan is, we moeten allen hard lachen. Dan zegt Hans "ze kunnen ook in je kont steken" en ik voeg toe "dan heb je nog vijfti...

Vrijdag tweeëntwintig mei, rennen, vliegen, duiken. Na een hectisch dagje werken doorweven met privé activiteiten was ik toch echt wel aan een duik toe. Als Hans appt of er nog iemand gaat zwemmen antwoord ik dat alleen onweer me nog tegen gaat houden. We spreken af om zeven uur maar om half zeven komt het voorstel van Hans voor half acht, Evert-Jan kan niet om zeven uur wel om half acht, ik zeg dat ik dat niet red, Kim kiest de midden weg en stelt kwart over zeven voor. Mijn antwoord is dat Wouter en ik dan een hit en run doen om op tijd weer terug te zijn. Om kwart over zeven staan we op een winderig strand en er is geen Evert-Jan te bekennen, Hans belt en Evert-Jan loopt op de boulevard. Als hij er na vijf minuten niet is besluiten Wouter en ik alvast het water in te gaan. Iemand zegt, "oh jee, de groep valt uit elkaar", Wouter antwoord "dat wordt een zwemburenruzie", ik voeg er aan toe dat binnenkort de rijdende rechter mee moet komen zwemmen. Als Wouter en ik e...