Dagelijks de zee in

Maandag achtentwintig november, zwemmen wordt een avondactiviteit maar naar mate de middag vordert begin ik terug te krabbelen. Een opstekende verkoudheid lijkt roet in het eten te gooien. Als Ans en Inge echter afspreken voor een duik om zeven uur, bedenk ik me dat het misschien wel goed werkt tegen verkoudheid en besluit mee te gaan. De spijt dringt zich al aan als we op de fiets stappen, ondanks de niet zo lage temperatuur voelt het behoorlijk koud aan. Even later, als we naar het water lopen, wordt dat nog eens een beetje versterkt. Het water vind ik overigens goed te doen, 10,2 graden is het. Het is wel lastig om door te komen want het blijft vrij lang ondiep maar het lukt. We kletsen over de boulevard, het ziekenhuis, de Zeevaartschool, etc. Ondertussen vergeten we de hele sensatie zoals Ans het opmerkt, we worden getriggerd doordat ik ineens tot de ontdekking kom dat het zand best warm is. Na zo'n acht minuten houden we het toch maar voor gezien, en gaan we op zoek naar onze...

Donderdag vierentwintig november, het is half acht als Inge en ik de boulevard op lopen. Er staat veel en stevige wind dus Jean-Pierre en Esther staan te schuilen in een portiek. We kleden ons uit achter het scherm van Pier 7 want anders houden we de spullen nooit bij elkaar. Als we naar het water lopen, door de koude wind verbazen en beklagen we ons over de enorme afstand die we moeten afleggen, het water is vandaag zo laag dat we vrijwel meteen de vaargeul in stappen. Er zijn wat golven en Inge is blij dat het daardoor wat minder koud is, ze bedoelt de actie maar wij maken het natuurlijk af met "ja subtropisch zelfs" of "die golven doen pijn zo warm" en "er ligt ineens een tropische vis in mijn nek". Al met al is het toch gewoon koud want het water duikt vandaag bijna onder de tien graden. Inge zegt dat het lastig is dat je de golven niet ziet aankomen, ze zouden verlicht moeten zijn, "of gewoon zo'n belletje net als in het zwembad, ding-dong we...

Het is woensdagavond, al weer drieentwintig november. Annemie, Inge en ik zouden om half acht gaan zwemmen en tien voor half acht begint het keihard te regenen. We staan op het punt ervan af te zien maar buienalarm geeft aan dat het een korte piek is en dan weer een poos droog. We wagen het erop, maar wel tien minuten later. Annemie zit in de auto te wachten als Inge en ik de boulevard oplopen. Het waait een beetje maar het is behoorlijk zacht. Even later als we naar het water lopen hebben we onze gebruikelijke bedenkingen maar ook nu zetten we door. Annemie gaat niet geheel zonder geruis het water in en na een aantal minuten van klaagzang zegt ze "ik ben blij dat er behalve jullie niemand bij is die mijn gezeur kan aanhoren". Inge helpt haar uit de droom, "maak je geen zorgen het komt wel in de blog terug". Als Annemie op een gegeven moment zegt dat het nu wel gaat, zeg ik dat dat nog snel is na 6 minuten en 40 seconden. Het water is rustig en zelfs het voorbijvare...

Zondag twintig november, we hebben een flinke op komst vandaag. Tegen half vijf lopen Wouter, Simone, Kim, Jean-Pierre, Inge, Hans, Esther, Ans en ik het water in. Na een grauwe dag hebben we net wat zonnestralen opgepikt en de wind is stevig, eigenlijk net opgestoken. Als we in het water zijn begint het rustig maar al snel komen er flinke golven op ons af. Als kinderen zo blij slaan we ons erdoor. Ondertussen maakt Jean-Pierre foto's met zijn (gelukkig) waterdichte camera. Het is een beetje een chaos want het is niet zo dat er continue golven zijn, we worden steeds verrast door een serie van golven. Inge heeft de slappe lach, Jean-Pierre doet zijn best om zijn camera vast te houden, Esther ziet er verwaterd uit als er een golf over haar hoofd is geslagen, Ans en Kim proberen zich staande te houden, Wouter is de kou vergeten en geniet van de actie, ik beland bijna in de nek van Simone en Hans ondergaat het geheel zoals gebruikelijk in alle rust. Er ontstaat een hilarisch moment als...

Zaterdag negentien november, twee uur, Evert-Jan, Hans, Inge, Kim en ik gaan zwemmen met een veilig gevoel want Annebel is er bij en het is altijd fijn dat er iemand met een medische achtergrond in de buurt is als je bij vier graden een duik gaat nemen in een zee van een 11,9 graden. Het is inderdaad best koud en ondanks de lage temperatuur heb ik het toch aangedurft om in flipflops op de fiets te stappen. Het gaat vrij goed. We kleden ons dicht bij het water uit om niet eerst een hele wandeling door de kou te hoeven maken. Er komt een loodsboot voorbij varen en we vragen ons af of het Lars is die ons op een paar golven komt trakteren. In het water komen de golven van de boot op ons af en Evert-Jan roept "bedankt Lars" gevolgd door Hans die bedankt voor de "Extra Lars golven". Verder is het water redelijk tam en al binnen een halve minuut roept Kim dat er een goed verhaal moet komen anders is ze er na een minuut uit. Ondertussen is Inge aan het uitvogelen of het nu ...

Vrijdag achttien november, Esther, Hans, Inge, Jean-Pierre, Simone en ik hebben om tien over half twee afgesproken, een rare tijd waar ik om de een of andere reden al een paar uur mee worstel in mijn planning. Inge en ik komen bij het stoplicht Simone al tegen en pikken Hans onderweg op, hij wordt vergezeld door Jip en zijn vriendje, op de step dus we fietsen vandaag wat langzamer naar het strand . Op het strand is het behoorlijk koud in de miezerende regen, snel naar het "warme" water. De hoge golven van gisteren hebben plaatsgemaakt door de vervelende golfjes die steeds in je gezicht omslaan. We dobberen wat rond en praten over het effect van de kou op je lichaam. Na een poosje als je lichaam kennelijk wat gewend is aan het water, is de kou weg, dat is na zo'n twee tot vier minuten. Lars vertelde ooit dat als het gemakkelijk wordt dan ben je waarschijnlijk onderkoeld. Esther vraagt of je daar ook een soort van stoned van wordt, we denken van wel en plots worden we gehee...

Donderdag zeventien november. Vandaag loopt het wat anders, Inge moet 's avonds weg dus gaat samen met Hans, Marie-Louise en haar tandarts aan het eind van de middag zwemmen. Zelf ben ik pas om iets na zeven thuis dus probeer een tweede ploeg samen te stellen en dat lukt, een dolenthousiaste Esther en Jean-Pierre sluiten aan. Het wordt half acht, bij het stoplicht vraagt een man in het Engels naar de weg richting het stadhuis, ik moet een stuk dezelfde kant op dus hij fietst met me mee, hij gaat naar school zegt hij, voor een cursus Nederlands, ik zeg tegen hem "oh ik ga zwemmen in zee". "Rare jongens, die Nederlanders" moet hij gedacht hebben en vraagt vol interesse naar de temperatuur en of het koud voelt., Even later wijs ik hem de rest van de weg en sla af richting de Leeuwentrap, onderaan de trap kom ik Kim tegen, ik vraag of ze mee gaat zwemmen maar ze slaat een dagje over. Op de boulevard komen Jean-Pierre en Esther tevoorschijn uit de portiek van een hot...