Dagelijks de zee in

Zondag achttien juni alweer, de astronomische zomer staat letterlijk voor de deur en hoewel we hem wel voelen, is vandaag een dag die begint met regen en bewolking. Esther, Jean-Pierre, Inge en ik gaan om één uur zwemmen en hoewel het droog is, zien we een bijna verlaten strand voor ons. Aangezien we wel voor hetere of beter gezegd koudere vuren hebben gestaan laten we ons niet afschrikken. We gaan ervoor en natuurlijk stelt het ook niets voor negentien graden plus nog vier tiende graad is warm als je de sub-vijf hebt geraakt. Toch is het doorkomen een dingetje, we redden het. Tijdens het dobberen komt er een enorme blauwe kwal voorbij gezwommen. Jean-Pierre wil weten hoe groot en houdt zijn hand op, "tot jouw hand zegt hij", "dan moet je naar een ander strand, dit past niet op het badstrand alleen" is mijn antwoord. Het blijkt een loner te zijn want verder worden er geen kwalen gesignaleerd, Esther schrikt nog een keer van een bosje zeewier en Inge spant de kroon d...

Vandaag is het twaalf juni, het is zo mogelijk nog warmer dan gisteren dus de animo om te gaan zwemmen is hoog voor een doordeweekse dag. Inge gooit een voorstel in de groep voor zeven uur 's avonds. Jean-Pierre denkt niet na en sluit meteen aan, Esther lift mee, ik ook, een paar uur later voegt Kasia zich ook bij dit nog fictieve gezelschap. Janine gaat het niet halen en Hans sluit ondertussen aan met een bijzondere eis, hij is vlak bij het windorgel, of we die kant opkomen, Wieske vindt dat een prachtidee want minder ver. Om te voorkomen dat lastminute aanhangers alleen bij Pier 7 staan te wachten besluit de rest om het op Pier 7 te houden en dan naar Hans en Wieske (het lijkt wel een sprookje) te lopen. Terwijl Esther, Inge, Jean-Pierre, Kasia, onaangemelde zwemmer Wouter en ik richting Hans lopen zeg ik dat het wel erg apart is dat wij met z'n zessen het hele badstrand moeten oversteken omdat Hans (in z'n eentje) al aan de andere kant is. Ik doop hem per direct Prins Ha...

Zondag elf juni, het is een warme zomerdag op deze astronomische lentedag. Het badstrand is afgeladen, geen Scheveningse taferelen maar een goede bezetting, zelf onze fietsparkeerplaats onderaan de Leeuwentrap was bezet. Het is geloof ik al weer een week geleden maar er is veel veranderd, het water is inmiddels ruim 17 graden en de buitentemperatuur, ach ik zei het al, een warme zomerdag. We zijn met zeven vandaag, Esther, Inge, Janine, Jean-Pierre, ik en speciaal voor deze gelegenheid zijn Jenifer en Rudi uit Bonaire overgekomen. Het kan ook zijn dat ze om een andere reden overgekomen zijn vakantie of zo maar ik houd het op dobberen. Rudi heeft geen zwembroek aan dus gaat niet mee het water in, misschien een klein beetje met voorbedachte rade, dit is wel een ander level dan de Caribische Zee. Als we het water ingaan heeft Jenifer er zichtbaar moeite mee en op een gegeven moment loopt ze langzaam weer naar de kant, we roepen dat we aan de andere kant dobberen en dan zet ze door. Uitein...

Zondag vier juni, we Inge en ik hebben om vier uur met Hans en Kim afgesproken voor een duik en Annebel gaat ook mee. Een ideaal moment om het stof en bier van Vestrock van ons af te spoelen. Kort voor de duik appt Hans dat ze op het Nollestrand zijn dus we passen onze fietsroute aan. Aan de rand van het strand horen we al wat gitaar klanken tegemoet en niet veel later zie ik een gitaar in de lucht steken met een Hans eronder die op zijn rug wat akkoorden uit zijn mouw schudt. Evert-Jan komt ook aanlopen en Jets-Ke zit ook op het strand maar laat de duik aan ons over. Later blijkt dat door een communicatiefoutje Jean-Pierre en Esther op het badstrand verzamelden en tevergeefs op ons stonden te wachten, dat is een duoduik geworden, hun tweede duik vandaag. We lopen het water in en voelen het contrast met de warmte van de zon, het wordt bijna lastiger dan in de winter. Na een poosje zegt Inge dat de wind koud is en daar heeft Annebel een oplossing voor "gewoon diep in het water blij...

Maandag negenentwintig mei, de tweede Pinksterdag is wat frisser dan de eerste. Om half elf treffen Esther, Hans, Inge, Janine (tussen de studie door), Jean-Pierre, Kim en ik elkaar op het strand. Jip die er vandaag ook weer bij is geniet met zijn boomerang als enige van de harde koude noorderwind. Jean-Pierre en Hans hebben kennelijk haast want terwijl de helft zich nog aan het uitkleden is lopen ze al bijna het water in, "het is ook een sociale activiteit", roep ik ze na en daar blijken ze gevoelig voor te zijn, ze  wachten. We Zijn er redelijk snel door want met de wind is het eigenlijk onder water beter dan erboven. Janine en Kim besluiten een stuk te gaan zwemmen en als ze na een minuut of vijf terugkomen vraagt Kim "Harry, hoelang al" waarop Janine antwoord "dertien minuten", al die tijd gewoon naast de klok gezwommen. Vlak voordat we eruit gaan gaat Hans nog even als een rots in de branding liggen, laag bij de grond heb je minder wind maar wel de zo...

Zondag achtentwintig mei, de zomer komt er nu echt aan. Het is weer een warme dag en dus ook prachtig weer voor een frisse pinksterduik. Het tijdstip bepalen is nog wat lastig maar uiteindelijk zijn Kim, Inge, Hans en ik het eens over tijd en plaats. Half elf wordt het. Het strand is relatief druk voor dit tijdstip want op de boulevard is een markt en Zwemmen langs Walcheren heeft een workshop zeezwemmen voor het goede doel. Wij lopen naar het water, kleden ons uit en laten Loes met een boek en Jip met een boomerang achter op het strand. Geen kwallen vandaag, dat is altijd wel een vermelding waard en verder is het ook goed toeven in het water. Inge vandaag in badpak tegen de kou en Kim is nog niet helemaal wakker, ze reageert dan ook uitermate traag. Als ik vraag of ze laat naar bed gegaan is gisteren blijft het heel lang stil en dan komt er een twijfelend "eh nee, eigenlijk niet" als antwoord. Na zeven minuten vraagt Hans of er al twaalf minuten in liggen, ook nog niet helem...

Zaterdag zevenentwintig mei, hoewel ik normaal een kantoorbaan heb, is het vandaag functie elders. Vandaag ga ik de tot off-road pad verwilderde strook tuin naast ons huis afgraven om een toonbare oprit te maken. Alles is in stelling, container, minigraver, machinist (ikzelf) en prachtig weer. Om half negen zit ik mijn kraantje om de eerste etappe van start te laten gaan, er volgt namelijk een onderbreking om tien uur want om kwart over tien gaan Hans, Inge, Janine, Kim en ik een duik nemen. De duik kon ik natuurlijk niet laten schieten want het is prachtig weer en de laatste keer dat ik in zee lag is alweer zolang geleden dat ik er geen actieve herinnering aan heb. Zoals gezegd is het weer prachtig, ideaal zwemweer, een beetje wind maar allesbehalve koud. Als we het water in lopen ontdekken we dat er toch iets koud is en Inge, die vandaag een bikini aan heeft roept dat ze spijt heeft geen badpak aangetrokken te hebben, dat is veel warmer. Mischien voor de volgende winter toch maar een...