Dagelijks de zee in

Maandag negenentwintig mei, de tweede Pinksterdag is wat frisser dan de eerste. Om half elf treffen Esther, Hans, Inge, Janine (tussen de studie door), Jean-Pierre, Kim en ik elkaar op het strand. Jip die er vandaag ook weer bij is geniet met zijn boomerang als enige van de harde koude noorderwind. Jean-Pierre en Hans hebben kennelijk haast want terwijl de helft zich nog aan het uitkleden is lopen ze al bijna het water in, "het is ook een sociale activiteit", roep ik ze na en daar blijken ze gevoelig voor te zijn, ze  wachten. We Zijn er redelijk snel door want met de wind is het eigenlijk onder water beter dan erboven. Janine en Kim besluiten een stuk te gaan zwemmen en als ze na een minuut of vijf terugkomen vraagt Kim "Harry, hoelang al" waarop Janine antwoord "dertien minuten", al die tijd gewoon naast de klok gezwommen. Vlak voordat we eruit gaan gaat Hans nog even als een rots in de branding liggen, laag bij de grond heb je minder wind maar wel de zo

Zondag achtentwintig mei, de zomer komt er nu echt aan. Het is weer een warme dag en dus ook prachtig weer voor een frisse pinksterduik. Het tijdstip bepalen is nog wat lastig maar uiteindelijk zijn Kim, Inge, Hans en ik het eens over tijd en plaats. Half elf wordt het. Het strand is relatief druk voor dit tijdstip want op de boulevard is een markt en Zwemmen langs Walcheren heeft een workshop zeezwemmen voor het goede doel. Wij lopen naar het water, kleden ons uit en laten Loes met een boek en Jip met een boomerang achter op het strand. Geen kwallen vandaag, dat is altijd wel een vermelding waard en verder is het ook goed toeven in het water. Inge vandaag in badpak tegen de kou en Kim is nog niet helemaal wakker, ze reageert dan ook uitermate traag. Als ik vraag of ze laat naar bed gegaan is gisteren blijft het heel lang stil en dan komt er een twijfelend "eh nee, eigenlijk niet" als antwoord. Na zeven minuten vraagt Hans of er al twaalf minuten in liggen, ook nog niet helem

Zaterdag zevenentwintig mei, hoewel ik normaal een kantoorbaan heb, is het vandaag functie elders. Vandaag ga ik de tot off-road pad verwilderde strook tuin naast ons huis afgraven om een toonbare oprit te maken. Alles is in stelling, container, minigraver, machinist (ikzelf) en prachtig weer. Om half negen zit ik mijn kraantje om de eerste etappe van start te laten gaan, er volgt namelijk een onderbreking om tien uur want om kwart over tien gaan Hans, Inge, Janine, Kim en ik een duik nemen. De duik kon ik natuurlijk niet laten schieten want het is prachtig weer en de laatste keer dat ik in zee lag is alweer zolang geleden dat ik er geen actieve herinnering aan heb. Zoals gezegd is het weer prachtig, ideaal zwemweer, een beetje wind maar allesbehalve koud. Als we het water in lopen ontdekken we dat er toch iets koud is en Inge, die vandaag een bikini aan heeft roept dat ze spijt heeft geen badpak aangetrokken te hebben, dat is veel warmer. Mischien voor de volgende winter toch maar een

Zondag veertien mei, het is nog wat grauw buiten maar ik wil toch zwemmen dus gooi de vraag in de groep of er nog iemand gaat zwemmen. Esther reageert meteen met twaalf uur, het turven is begonnen. Janine twijfelt nog dus ik tel drie Jean-Pierre gaat ook mee dus vier, volgens Jean-Pierre vijf, iets met rekentoets denk ik. Uiteindelijk zijn we met z'n vieren, Janine was overtuigd want er zou ook zon zijn. Zon is er zeker, om half twaalf trekt de boel definitief open en om twaalf uur stappen we een zomers strand op (met een frisse wind in de rug). Het water is vrij van kwallen tot er op een moment een hele stroom zeewier en kwallen voorbij komt, een soort horrorfilm die gelukkig maar heel kort duurt want na een paar minuten is het weer voorbij. Jean-Pierre en ik proberen nog te berekenen waar het vandaan kan komen als we het kerende tij als startpunt nemen en we komen uit op de binnenhaven. Tijdens de kwallenstroom probeer ik nog in te brengen dat je per kwal de verblijftijd in het w

Dertien mei, het tij komt wat rottig uit maar het is aflandige wind dus grote kans op kwallen en een goede reden om dicht bij hoogwater te blijven. Inge en ik gaan om half tien een duik nemen, er zijn geen aansluiters op dit "vroege" tijdstip. Inge begint de dag met een rondje hardlopen en kan bij thuiskomst na het omkleden meteen op de fiets naar het strand. Het strand is "nog" helemaal verlaten, dat verandert nog wel want het weer is prachtig. Even later dobberen we in het water met zo nu en dan een golf. Het is heerlijk, de zon is al lekker fel en het water al veertien graden. Voor Inge is dit de cooling down na het hardlopen en voor mij de warming up want zodra we straks weer op de fiets thuiskomen begin ik aan mijn rondje. Zo hebben we beiden een soort van triathlon vandaag. Na een minuut of twaalf beginnen we aan het waterverlatingsritueel, kopje onder (of drie keer kopje onder) en op het gemakje eruit. Selfie, afdrogen, aankleden en weer naar huis. Bovenaan d

Zondag zeven mei, Inge had op zaterdag al een vooraankondiging gedaan in de appgroep, om half twaalf op zondag zou het gaan gebeuren. Esther, Jean-Pierre en ik waren al aangesloten toen we op zaterdag het dobbermoment hadden, Wieske komt ook en Amanda, Marvin en Kasia sluiten ook meteen aan. Vanmorgen werd de groep nog aangevuld met een last-minute aanmelding van Simone want die was nog niet helemaal wakker na een bezoek aan Hrieps en op het strand sluit ook Evert-Jan nog aan, een leuke groep weer alles bij elkaar. Kasia vind dat we iets aan onze herkenbaarhuid moeten doen want zonder die zwemjassen vallen we van afstand niet genoeg op en kunnen we elkaar niet terugvinden, op de vaste afspreekplek. Een vlaggetje op ons hoofd is haar voorstel. Iets na half twaalf lopen we het water in, hoeveel precies weet niemand want degenen die de tijd klokken op hun horloge zijn het allemaal vergeten en dus starten we pas diep in het water met het tellen van de tijd. Wat dan volgt is ruim twaalf min

Het is vandaag zes mei, en het Bevrijdingsfestival is nog niet echt uit mijn systeem, iets met drank, veel, slaap, kort en een paar keer te ervoor. Als Inge en ik om twee uur de boulevard oplopen zijn Jean-Pierre en Esther er nog niet dus we lopen alvast het strand op en gaan op het bankje van de strandwacht zitten. Als Jean-Pierre en Esther even later aan komen lopen, hebben ze al meteen een vermoeden dat een van ons twee of wellicht beiden niet topfit zijn. Niet veel later als we het water inlopen vindt Inge de temperatuur toch wel tegenvallend, "boven het water is het best warm" zeg ik als ik er tot mijn middel in sta. We gaan er alle vier vrij snel door en het is gewoon weer echt lekker. De helende werking wordt mij eigenlijk al duidelijk op het moment dat ik het water inloopt, nu ondergedompeld is de nasleep van vijf mei volledig opgelost. We kletsen de tijd vol of beter, de tijd is te kort want de twaalf minuten zijn er eerder dan het einde van onze verhalen en ondanks

Het is vandaag vier mei, eerder op de dag zijn Esther, Hans, Jean-Pierre en Kim vanmiddag al zo dapper geweest om te gaan zwemmen, en nu aan het einde van deze zomerse dag gooit Inge het tweede verzoek in de groep. Janine is zo dapper om aan te sluiten en ik kan ook net nog mee. Op mijn aanmelding antwoort Janine "dan wordt het een duik mét verhaaltje", dat schept natuurlijk een verplichting. Nu nog iets om over te schrijven, na een hele dag vergadering in en uit ben ik wat ingesuft en heb ik een soort van bloggersblock ontwikkeld. Inge en ik zijn iets te vroeg op de boulevard en Janine is door de stoplichten die niet meewerkten iets na het afgesproken kwart voor zes. Tijdens het wachten staan Inge en ik in de luchtstroom van een dampende joint dus naast ingesuft te zijn komt er nu ook nog bij dat ik zo stoned als een garnaal ben. Het water ontnuchert en ontwaakt me uit mijn roes, het is heerlijk, nog wel fris maar een warme zon en buitenlucht maken het toch weer wel een heel