Dagelijks de zee in

Vrijdag negentien januari, Esther, Hans, Jean-Pierre. Kim en ik luiden het weekend in met een duik in een zonnige zee. Lucht 4, zee 5, wind 4 en zon, wat kan ons gebeuren, we kunnen uitglijden op de fiets, de wegen zijn hier en daar nog wat glad. Vooral Kim is voorzichtig, ze zegt "vorige keer ben ik zo hard gevallen dat ik alles vergeten was", "daar hoef ik niet voor te vallen" zeg ik. Het is laag water dus we koelen onze voeen al aardig af onderweg naar het water en eenmaal in het water gaat het hard met de tenen. "Lekker zo die zon", zegt Esther, "heerlijk op je tenen ook" voeg ik toe even later steek ik een paar tenen boven water om ze van de zon te laten genieten, het mag niet meer baten. Vijf graden meet Jean-Pierre en mijn horloge geeft viereneenhalve minuut aan, we raken in een euforische juichstemming want hoewel de communicatie met onze tenen volledig weggevallen is, is de redding nabij. Nog even kopje onder en dan snel eruit. "Eer

Zondag veertien januari, vandaag gaan Hans, Kim, Jean-Pierre, Esther, Janine, Inge en ik om vier uur de elementen weer trotseren, de ochtenploeg, Amanda, Marie-Louise, Wieske, Remona hebben het strand al ingelopen en de zee een beetje opgewarmd. Vijf graden en negen tiende zegt Rijkswaterstaat. De buitenlucht is drie graden en de wind maakt er een realfeel van waarbij je volgens het KNMI misschien wel het gevoel kunt hebben dat je doodvriest. Dat gaan we vandaag niet doen, we gaan zwemmen. We kleden ons uit onderaan de boulevard en rennen de zee in, ik in ieder geval wel. Al snel liggen we er allemaal in en genieten van de golven. "Hoge golf" roept iemand en dan volgt er een laf deininkje. Dan roept er niemand en volgt er een hoge golf. De natuur gaat haar eigen gang en laat zich lastig voorspellen. Met z'n allen houden we Esther in de gaten, die liep gisteren een beetje blauw aan en reageerde een beetje beledigd toen iemand haar erop wees. Toen ze vervolgens de rest van

Zaterdag dertien januari, gastzwemmers Paul en Marilyn sluiten aan bij Hans, Kim, Jean-Pierre, Esther, Inge en mij. Half twaalf is het plan. Onderaan de Leeuwentrap binden we de fietsen met sloten aan elkaar, Paul en Marilyn zetten hun vouwfietsen vast aan de fietsen van Hans en Kim. Vier graden, veel wind en het water is zes graden. Meteen op het strand gaat het mis, Kim wordt volledig genegeerd in het bepalen van de omkleedplek, we proberen onder de boulevard maar daar is het strand wat merkwaardig vormgegeven, "achter het scherm" zegt Kim, niemand reageert en Inge en Hans lopen stoïcijns richting het water en wekken de indruk dat we aan de verkeerde kant van de waterlijn gaan omkleden, nu grijpen Kim en ik in en wijzen de plaats aan. "De thee doen we straks wel bij de muur" zegt Inge, "wij doen geen thee want we moeten meteen door naar een verjaardag", "dan doen wij ook geen thee" zeg ik "want zonder ons kunnen jullie niet weg met al die

Vrijdag twaalf januari, voor Hans en Kim ook werkelijk de twaalfde dag dus al meer dan drie procent van het jaar afgetikt. Voor Jean-Pierre, Esther, Inge en mij ligt het wat lager maar vandaag zijn we er weer bij. Het gaat om half vijf gebeuren, voor de meesten van ons een startschot voor het weekend, in ieder geval een vrije avond. Het kwik is weer wat gestegen, de lucht en het water zijn beiden zes graden, geen wind dus niets te vrezen. Ik kleed me op mijn gemak uit en sta dus ook nog bijna geheel aangekleed als de rest al in badkleding staat af te koelen, dit levert natuurlijk de nodige kritiek op dus ik maak een beetje haast. Het water is weer ouderwets koud maar eenmaal erin is het prima te doen. Hans beleeft het door de GoPro en Jean-Pierre legt dat vast door zijn GoPro. De temperatuur wordt door Jean-Pierre nauwlettend in de gaten gehouden en diverse keren door een GoPro van de thermometer afgelezen. Het blijft toch echt zes graden. Hans claimt dat er een filter in zijn GoPro zi

Zondag zeven januari, voor sommige van ons is dit de zevende keer in 2024, dat is afgerond 2% van alle dagen van het jaar. Het geplande tijdstip schuift wat heen en weer maar op de uiteindelijk geplande kwart over vier is de opkomst dan ook noemenswaardig, met twaalf zijn we. Wieske, Simone, Regine, Lars, Kim, Jean-Pierre, Janine, Inge, Hans, Esther, Emiel en ik zijn erbij. Het is behoorlijk koud, net iets boven nul met een windje, gelukkig is het water met negen graden, gemeten met de aquariumthermometer van Jean-Pierre, in Celsius termen negen keer zo warm dan de lucht. De verslaglegging zit wel goed vandaag, met twee GoPro's staan Jean-Pierre en Hans elkaar in het water te filmen. Het water dat overigens zo vlak als een spiegel is op een enkele golf van de loodsboot na. Ondanks de negen graden hebben er een aantal toch wat moeite met de kou van het water of is het de wind die eroverheen blaast? We dobberen wat rond, Emiel en Kim zwemmen maar al snel krijgt Kim last van haar adam

Zaterdag zes januari, Na wat polderen over het tijdstip van de duik, komen we uit op zeveneneenhalve minuut voor half twaalf. Inge en ik pikken Hans en kim onderweg op en Jean-Pierre en Esther staan op de boulevard te wachten als we aankomen. We vragen ons af of Jean-Pierre en Esther ruzie hebben of dat wellicht een van de twee een scheet heeft gelaten want ze staan minstens tien meter van elkaar vandaan, beiden oorzaken worden met klem ontkracht. Eerder hebben Jean-Pierre, Esther, Inge en ik al een behoorlijk stuk hard gelopen dus we zijn nog helemaal warm en daardoor eigenlijk niet bewust van de kou die er om ons heen is. Het is buiten zo'n zes graden en eenmaal uit de beschermende jassen voelt dat best koud. Het water is zonder discussie vlak, daar is werkelijk geen speld tussen te krijgen. Het voelt wel koud aan en dat heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat je niet continu in gevecht bent met weer de volgende golf te trotseren. Nu is er wel veel meer tijd om te praten e

Vrijdag vijf januari, om kwart over vier is het mooi weer volgens Hans, het wordt door Inge bijgesteld naar half vijf want dan is het beter, niet mooi maar motregen in plaats van harde regen om kwart over vier. Kim gaat mee, ik sluit me aan en Jean-Pierre is er gewoon met een stille vooraankondiging naar mij. Motregen is er niet, het regent gewoon. Hans, Kim, Inge en ik hebben uit protest een zonnebril op, Jean-Pierre ben ik vergeten mee te nemen in dit plan dus de selfie komt er niet, in ieder geval niet met bril. Kim heeft een heel mooi omkleedplekje gevonden tegen de boulevard, het is daar droog, tenminste als je heel dicht bij de muur gaat staan en er net niet tegen aan want langs de muur loopt water dat van de boulevard afkomt. Geen goed idee besluiten we en gepikeerd loopt Kim achter ons aan naar een plek die wij wel geschikt vinden. We belanden op het gladde stuk strand waar het zand nog wat vlakker is van de vloed. Kim strijkt demonstratief vijf meter van ons vandaan neer op ee

Donderdag vier januari, het is zes uur in de avond als Inge en ik de boulevard oplopen en Esther en Jean-Pierre al staan te wachten. De wind is gaan liggen, de regen is weg, de zon ook, het is al donker. Het strand is verlaten en bij gebrek aan wind kunnen we dicht bij het water omkleden. We vragen onszelf hardop af waarom we dit ook alweer doen maar niemand heeft een passend antwoord, we doen het gewoon en lopen het water in. Van de woeste zee die we gisteren hadden is niet veel over, af en toe komt er nog wel een wat hogere golf en doordat we die in het donker niet zien aankomen, geeft dat toch nog wat vertier. Geen discussie over de tijd vandaag, wel een beetje over de temperatuur maar we schikken al snel op zeven graden, nog wel want er schijnt vorst aan te komen en dan zal ook deze subtropische temperatuur even tot het verleden gaan behoren. Bij gebrek aan golven moeten we praten, dus gooien we de leuke en minder leuke dingen van onze dag eruit en na deze duik gaan we gewoon helem

Drie januari, vandaag duiken we onder toeziend oog van een verslaggever van indebuurt.nl, die heeft ons gezien op Facebook en graag een interview wilt afnemen. Om half vijf staan Esther, Evert-Jan, Hans, Inge, Janine, Jean-Pierre, Kim en ik dus op de boulevard in gesprek met Remi. We leggen uit hoe het ontstaan is, wat er het met ons doet, waarom we dit doen, dat het soms best koud is, enzovoort. Hierdoor belanden we iets later in het water dan gepland maar als we mensen kunnen laten meegenieten van onze idiote hobby, dan doen we dat graag. Remi maakt ook wat foto's dus we zijn ook in beeld. Nou waren we toch wel in beeld want Hans bekijkt de wereld nog steeds door zijn GoPro en heeft nu een handvat dat blijft drijven, een drijfding noemt hij het zelf. De zee is wild als een atlantische oceaan, het is bijna onverantwoord (van Kim kreeg ik het bezwaar dat ik de golven te vaak afzwak), golven als flatgebouwen, een stroming als... ja als wat eigenlijk? We genieten van de golven en kri

Dinsdag twee januari, tussen twaalf en een stelt Kim voor om rond vijf uur te gaan zwemmen, Hans meldt zich vrijwel meteen aan maar verder blijft het stil. Pas om vier uur meld ik me aan omdat ik via andere kanalen gedwongen wordt, Inge twijfelt nog, dan sluiten Jean-Pierre en Esther aan en wordt ook Inge via weer andere kanalen onder druk gezet. Het wordt dus een soort van dwangduik maar het komt goed want Hans heeft aangegeven zon besteld te hebben. Eenmaal op de fiets verklapt Hans dat die zon bij Aliexpress is besteld dus het kan nog maanden duren voordat die geleverd wordt. Het waait, het regent, het wordt donker, het is alleen niet echt koud. Hans is als een kind zo blij met zijn zojuist aangeschafte go-pro en heeft Jean-Pierre als handleiding meegenomen, in zwembroek wordt door regen en wind uitgelegd hoe het ding werkt. Jean-Pierre, claimt dat het nu allemaal anders is, als we vragen wat dan is het antwoord "alles is anders, het is 2024", ik vraag hem hoe dat dan met

Eén januari, de tweede verjaardag van de zwemburen, start van het nieuwe jaar, goede voornemens, iedere dag zwemmen, nieuwjaarsduik, ga zo door. Om de menigte van de nieuwjaarsduik te ontwijken duiken wij er om half ėėn in. Wij dat zijn vandaag Almer, Amanda, Emiel, Evert-Jan, Inge, John, Hans, Kim, Regina, Simone, Wieske en ik. Vandaag hebben deze mensen in een ieder geval nog een honderd procent score als het gaat om iedere dag de zee in gaan. Het strand is nog relatief rustig, al zijn de voorbereidingen voor de officiële nieuwjaarsduik al wel zichtbaar. De zee is gematigd qua golven en het water is achteneenhalve graad, buiten is het fris en dat komt met name door de wind die de kleine tien graden hard naar beneden trekt. In de strijd om het voor ons behaaglijk te maken doet de zon een warme duit in het zakje dus voor een nieuwjaarsduik mogen we zeker niet klagen over de weersomstandigheden. We kleden ons uit bij de muur onder de boulevard en lopen het hele eind naar de zee, al bijn